badylarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [baˈdɨlaʃ], AS: [badylaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. lekceważąco o ogrodniku[1]
- (1.2) reg. łódz. zawodowy hodowca kwiatów
- (1.3) reg. łódz. bogaty prywatny przedsiębiorca
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) łow. byk łosia lub daniela[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik badylarz badylarze dopełniacz badylarza badylarzy celownik badylarzowi badylarzom biernik badylarza badylarzy narzędnik badylarzem badylarzami miejscownik badylarzu badylarzach wołacz badylarzu badylarze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik badylarz badylarze dopełniacz badylarza badylarzy celownik badylarzowi badylarzom biernik badylarza badylarze narzędnik badylarzem badylarzami miejscownik badylarzu badylarzach wołacz badylarzu badylarze - przykłady:
- (1.1) Chciała uciec do miasta, ale wyszła za mąż za badylarza i została na wsi.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) kwiaciarz; gw. (Górny Śląsk) badylorz
- (1.3) prywaciarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. badyl mrz, badylek mrz, badylarstwo n
- forma żeńska badylarka ż
- przym. badylarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) (2.1) pol. badyl + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.