argonaucki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rzad. związany z Argonautami, dotyczący Argonautów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik argonaucki argonaucka argonauckie argonauccy argonauckie dopełniacz argonauckiego argonauckiej argonauckiego argonauckich celownik argonauckiemu argonauckiej argonauckiemu argonauckim biernik argonauckiego argonaucki argonaucką argonauckie argonauckich argonauckie narzędnik argonauckim argonaucką argonauckim argonauckimi miejscownik argonauckim argonauckiej argonauckim argonauckich wołacz argonaucki argonaucka argonauckie argonauccy argonauckie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Nad dniem ostatnim stawiasz mi długie, woskowe
świec rzędy,
które są stare drzewa, kiedy w portów brzegach
rżą argonauckie okręty[1]. - (1.1) (…) Czarny dym argonauckich okrętów opływa gościnne wybrzeża Itaki (…)[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Argonauta ż, Argo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) аргонавтски
- słowacki: (1.1) argonautský
- źródła:
- ↑ Krzysztof Kamil Baczyński, (Pod nieba dłoniastą palmą nie daj mi chodzić samotnie…), 3 grudnia 1940 r.
- ↑ Tempel w: Marcin Malek, Ponad miarę ludzkiej materii, s. 120, wyd. Lulu.com, 2015.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.