Argonauta (język polski)

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: Argonauta
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mit. gr. każdy z uczestników wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo; zob. też Argonauci w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyprawa Argonautów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) Admet, Akastos, Aktor, Ankajos Mały, Ankajos Wielki, Argos, Askalafos, Asterios, Atalanta, Augiasz, Butes, Cefeusz, Echion, Ergionos, Eufemos, Euryalos, Eurydamas, Faleros, Fenos, Fojniks, Herakles, Hylas, Idas, Idmon, Ifikles, Ifitos, Jazon, Kajneus, Kalais, Kantos, Kastor, Polideukes, Koronos, Laertes, Linkeus, Malampos, Meleager, Menojtios, Mopsos, Ojleus, Orfeusz, Palajmon, Pejritoos, Peleus, Peneleos, Periklimenes, Pojas, Polifem, Stafylos, Tezeusz, Tyfus, Zetes
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. argonauta mos/mzw
przym. argonaucki
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Ἀργοναύτης (Argonautes) < gr. Ἀργώ + ναύτης (Argo + nautes) → Argo + żeglarz
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.