aresztowany (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pozbawiona wolności ze względu na podejrzenie popełnienia przez nią przestępstwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W początkowej fazie przesłuchań aresztowani nie mieli możliwości kontaktowania się między sobą[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) aresztant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. areszt m
forma żeńska aresztowana ż
czas. aresztować dk./ndk., wyaresztować dk., wyaresztowywać ndk., zaaresztować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. aresztować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: aresztant
źródła:
  1. Karol Grünberg, Bolesław Otręba, Joachim von Ribbentrop: szef hitlerowskiej dyplomacji, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.