animizacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌãɲĩmʲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [ãńĩmʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. jęz. rodzaj metafory; nadawanie rzeczom, zjawiskom lub pojęciom cech istot żywych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik animizacja animizacje dopełniacz animizacji animizacji / przest. animizacyj[1] celownik animizacji animizacjom biernik animizację animizacje narzędnik animizacją animizacjami miejscownik animizacji animizacjach wołacz animizacjo animizacje - przykłady:
- (1.1) Wyrażenie „samochód zdechł” to przykład animizacji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ożywienie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. animizacyjny, animalistyczny
- rzecz. animizowanie, animalizacja, animalizm, animalistyka, animalista
- czas. animizować, animalizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. animare[2]
- uwagi:
- por. animalizacja • antropomorfizacja • personifikacja
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „animizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 21.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.