animalizacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌãɲĩmalʲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [ãńĩmalʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. jęz. rodzaj metafory; nadawanie cech zwierzęcych rzeczom (w celu ich dynamizacji) lub ludziom (dla zdeprecjonowania wartości ludzkich, podkreślenia elementów biologicznych)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik animalizacja animalizacje dopełniacz animalizacji animalizacji celownik animalizacji animalizacjom biernik animalizację animalizacje narzędnik animalizacją animalizacjami miejscownik animalizacji animalizacjach wołacz animalizacjo animalizacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. animizowanie, animizacja, animalizm, animalistyka, animalista
- czas. animalizować
- przym. animalistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. animizacja
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) animalización ż
- źródła:
- ↑ Hasło „animalizacja” w: Stanisław Jaworski, Słownik szkolny. Terminy literackie, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990, ISBN 83-02-02355-8, s. 16.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.