aborygen (język polski)

australijski aborygen (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌabɔˈrɨɡɛ̃n], AS: [aborygẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
podział przy przenoszeniu wyrazu: aborygen[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. pierwotny mieszkaniec jakiegoś obszaru lub kraju
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Aborygeni pustyni doskonale znają każdą gwiazdę na firmamencie, od pierwszej, do czwartej wielkości i większość z nich, o ile nie wszystkie, ma związany z sobą odpowiedni mit[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) aborygen australijski / tajwański / tasmański
synonimy:
(1.1) autochton, tubylec; daw. krajowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aborygen mos, Aborygenka ż
forma żeńska aborygenka ż
przym. aborygeński
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. aborigène[3] < łac. ab + origo[4] → „od początku
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „aborygen” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
  2. Andrzej Szyjewski: Tnatantja, droga mleczna, axis mundi: Wymiar wertykalny w mitach australijskich, s. 36.
  3. Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2020
  4. Słownik języka polskiego, Warszawa 1998, t. I, s. 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.