Aborygen (język polski)
Aborygeni (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌabɔˈrɨɡɛ̃n], AS: [aborygẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) antrop. pierwotny mieszkaniec Australii; zob. też Aborygeni w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Aborygen Aborygeni dopełniacz Aborygena Aborygenów celownik Aborygenowi Aborygenom biernik Aborygena Aborygenów narzędnik Aborygenem Aborygenami miejscownik Aborygenie Aborygenach wołacz Aborygenie Aborygeni - przykłady:
- (1.1) Świętą górą Aborygenów jest Uluru.
- (1.1) Szacuje się, że pierwsze siedliska Aborygenów na terenie dzisiejszego Sydney zostały założone około 40 tysięcy lat temu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Aborygen tasmański
- synonimy:
- (1.1) aborygen australijski
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Australijczyk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. aborygen mos, aborygenka ż
- forma żeńska Aborygenka ż
- przym. aborygeński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. aborigène[2] < łac. ab origine[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) абарыген m
- bułgarski: (1.1) абориген m
- esperanto: (1.1) aborigeno, indiĝenaŭstraliano
- francuski: (1.1) Aborigène m
- hiszpański: (1.1) aborigen australiano m
- niemiecki: (1.1) Aborigine m
- ukraiński: (1.1) абориге́н
- włoski: (1.1) aborigeno m
- źródła:
- ↑ z Wikipedii.
- ↑
Hasło „Aborygen” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2020, s. 2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.