Teby (język polski)

Teby (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. starożytne miasto w Górnym Egipcie, położone nad Nilem; zob. też Teby (Egipt) w Wikipedii

(1.2) geogr. miasto w Grecji, w Beocji; zob. też Teby (Grecja) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Teby
dopełniacz	Teb[1]
celownik	Tebom
biernik	Teby
narzędnik	Tebami
miejscownik	Tebach
wołacz	Teby

przykłady:

(1.1) Pawła z Teb czczą mnisi z zakonu paulinów.

(1.2) W 335 p.n.e. Teby próbowały odzyskać wolność^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) Teby Zachodnie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

(1.2) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tebańczyk mos, tebanka ż

przym. tebański, tebaicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Thebae < gr. Θῆβαι

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Thebes; (1.2) Thebes
• hiszpański: (1.1) Tebas ż; (1.2) Tebas ż
• łaciński: (1.1) Thebae ż blp; (1.2) Thebae ż blp
• nowogrecki: (1.1) Θήβες ż lm; (1.2) Θήβα ż
• słowacki: (1.1) Téby ż lm; (1.2) Téby ż lm
• starogrecki: (1.1) Θῆβαι ż; (1.2) Θῆβαι ż
• włoski: (1.1) Tebe ż; (1.2) Tebe ż

źródła: