Sztokholm (język polski)

Sztokholm (1.1)
wymowa:
​, IPA: [ˈʃtɔkxɔlm], AS: [štokχolm]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto, stolica Szwecji; zob. też Sztokholm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sztokholm jest stolicą Szwecji.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Sztokholmie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Sztokholmu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Sztokholmu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Sztokholmu • mieszkaniec / mieszkanka Sztokholmu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Sztokholmie • pochodzić z Sztokholmu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Sztokholmu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) stolica
holonimy:
meronimy:
(1.1) Bromma, Enskede-Årsta-Vantör, Farsta, Hägersten-Liljeholmen, Hässelby-Vällingby, Kungsholmen, Norrmalm, Rinkeby-Kista, Skarpnäck, Skärholmen, Spånga-Tensta, Södermalm, Älvsjö, Östermalm
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztokholmczyk mos, sztokholmka ż
przym. sztokholmski, podsztokholmski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.