Ryfka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) poufała forma imienia Rebeka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Moją drugą babcię, matkę ojca, Ryfkę Rottenberg, pamiętam bardzo mało, miałam 6 lat, kiedy zmarła[1].
(1.1) Przejeżdżali grubi Niemcy w grubym tanku. • (Uciekaj, uciekaj Ryfka!) • „Mama pod gruzami, tata w Majdanku…”[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Rebeka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) jid. רבֿקה (riwke) → Rebeka
uwagi:
tłumaczenia:
  • jidysz: (1.1) רבֿקה ż (riwke)
  • rosyjski: (1.1) Рифка ż, Ривка ż
źródła:
  1. Aleksandra Bańkowska, Anna Lanota o swoim życiu, „Midrasz”, 2009-01-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Władysław Broniewski, Ballady i romanse.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.