gruz (język polski)
gruz (1.1)
gruz (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ɡrus], AS: [grus], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) odłamki rozkruszonego muru, cegły, kamienia itp.
- (1.2) pot. wyeksploatowany, zniszczony samochód
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gruz gruzy dopełniacz gruzu gruzów celownik gruzowi gruzom biernik gruz gruzy narzędnik gruzem gruzami miejscownik gruzie gruzach wołacz gruzie gruzy - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gruz gruzy dopełniacz gruza[1] gruzów celownik gruzowi gruzom biernik gruza gruzy narzędnik gruzem gruzami miejscownik gruzie gruzach wołacz gruzie gruzy - przykłady:
- (1.1) By obniżyć środek ciężkości na statek jako balast załadowano gruz.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) trup
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gruzy nmos, zagruzowanie n, odgruzowanie n, gruzinka ż
- czas. zagruzować, odgruzować
- przym. gruzowy
- związki frazeologiczne:
- obrócić w gruzy • obrócić się w gruzy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rubble, debris
- czeczeński: (1.1) къапалг
- duński: (1.1) murbrok w; (1.2) spand w
- esperanto: (1.1) rubo
- niemiecki: (1.1) Schutt m
- rosyjski: (1.1) развалины lm
- źródła:
gruz (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- груз
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.