Odys (język polski)

Odys (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. imię mitycznego króla Itaki, głównej postaci Odysei Homera; zob. też Odys w Wikipedii
(1.2) imię męskie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na nieszczęście Odysa załoga otworzyła wór, kiedy Itakę było już widać na horyzoncie i statki zostały zwiane z kursu[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) pan Odys • brat / kuzyn / wujek / dziadek Odys • mężczyzna imieniem (o imieniu) Odys mieć na imię / nosić imię / używać imienia Odys • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Odys • otrzymać / dostać / przybrać imię Odys • dzień imienin / imieniny Odysa
synonimy:
(1.1) Odyseusz, Ulisses
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Odyseusz mos, Odyseja ż, odyseja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Odysseus < gr. Ὀδυσσεύς (Odusseús)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Odyseusz
  • rosyjski: (1.1) Одис m, Одисс m; (1.2) Одис m, Одисс m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Odys” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.