odyseja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔdɨˈsɛja], AS: [odysei ̯a], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. długa podróż pełna wydarzeń i przygód[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odyseja odyseje dopełniacz odysei odysei / odysej[2] celownik odysei odysejom biernik odyseję odyseje narzędnik odyseją odysejami miejscownik odysei odysejach wołacz odysejo odyseje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odyseja kosmiczna • odyseja wojenna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) podróż
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Odyseusz m, Odys m, Odyseja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Odyseja
- uwagi:
- zob. też odyseja w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) odyssey
- esperanto: (1.1) odiseado
- hiszpański: (1.1) odisea ż
- niemiecki: (1.1) Oddyssee ż
- nowogrecki: (1.1) οδύσσεια ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „odyseja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.