Narr (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [naʁ] lm IPA: [ˈnaʀən]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) błazen
- (1.2) przebieraniec, karnawalista, błazen
- (1.3) przen. pejor. błazen, głupek, półgłówek
- odmiana:
- (1.1-3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Narr die Narren dopełniacz des Narren der Narren celownik dem Narren den Narren biernik den Narren die Narren - przykłady:
- (1.2) Zur Fastnacht begrüßen sich die Narren in Düsseldorf mit einem lauten „helau!”. → W czasie ostatków przebierańcy w Düsseldorfie pozdrawiają się głośnym „helau!”.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Narrheit ż, Narren n
- forma żeńska Närrin ż
- przym. närrisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- swn. narro
- uwagi:
- (1.3) por. Dummkopf • Dussel • Einfaltspinsel • Kamel • Narr • Närrin • Pinsel • Schaf • Trübe Tasse [2]
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Gabriele Scheffler, Schimpfwörter im Themenvorrat einer Gesellschaft, Marburg 2000, dostęp 05.01.2018
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.