Schaf (język niemiecki)

Yorkshire Dales Schaf (1.1)

wymowa:

lp IPA: /ʃaːf/ ​ lm /ˈʃaːfə/ ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. owca

(1.2) przen. pejor. obraź. głupek, baran

odmiana:

(1.1-2)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Schaf	die Schafe
dopełniacz	des Schafs des Schafes	der Schafe
celownik	dem Schaf	den Schafen
biernik	das Schaf	die Schafe

przykłady:

(1.1) Der Hirte hütet seine Schafe. → Pasterz pilnuje swoich owiec.

(1.2) Du Schaf glaubst aber auch alles! → A ty głupku wierzysz we wszystko!

składnia:

kolokacje:

(1.1) ein Schaf scheren → strzyc owcę • die Schafe hüten / weiden

synonimy:

(1.1) austr. Schöps, infant. Bähschaf

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Haustier, Säugetier

(1.2) Schimpfwort

hiponimy:

(1.1) Schafbock, Widder, Hammel, Lamm

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schäfer m, Schäferin ż

zdrobn. Schäfchen n, zdrobn. Schäflein n

związki frazeologiczne:

schwarzes Schaf • die Schafe von den Böcken scheiden trennen

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Ssaki

(1.2) por. Dummkopf • Dussel • Einfaltspinsel • Kamel • Narr • Närrin • Pinsel • Schaf • Trübe Tasse ^[2]

źródła: