Mykeńczyk (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. mieszkaniec Myken
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Mykeńczyk Mykeńczycy dopełniacz Mykeńczyka Mykeńczyków celownik Mykeńczykowi Mykeńczykom biernik Mykeńczyka Mykeńczyków narzędnik Mykeńczykiem Mykeńczykami miejscownik Mykeńczyku Mykeńczykach wołacz Mykeńczyku Mykeńczycy - przykłady:
- (1.1) W drugiej połowie wieku piętnastego Mykeńczycy zwiększyli swą aktywność na morzu, nie tylko jako kupcy, lecz również jako zdobywcy i kolonizatorzy.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mykenka ż, Mykeny lm nmos, mykeńczyk m, mykeński mrz
- forma żeńska Mykenka ż
- przym. mykeński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Mykeny + -czyk
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Mycenaean
- baskijski: (1.1) mizenastar
- czeski: (1.1) Mykéňan m
- portugalski: (1.1) micénico m
- źródła:
- ↑ Martin Litchfield West, Wschodnie oblicze Helikonu: pierwiastki zachodnioazjatyckie w greckiej poezji i micie, str. 35.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.