Mercja (język polski)

położenie Mercji (1.1)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: Mer•cja

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) hist. średniowieczne królestwo anglosaskie istniejące w środkowej Anglii w latach 527–918; zob. też Mercja w Wikipedii

odmiana:

(1.1) ^[1]

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Mercja
dopełniacz	Mercji
celownik	Mercji
biernik	Mercję
narzędnik	Mercją
miejscownik	Mercji
wołacz	Mercjo

przykłady:

(1.1) Od połowy VIII wieku do początków IX wieku Mercja była państwem-hegemonem heptarchii.

(1.1) W 745 lub 746 r. św. Bonifacy napisał do anglosaskiego króla Mercji, Aethelbalda, list, w którym surowo piętnował pozamałżeńskie stosunki seksualne adresata^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) najechać / wcielić / zająć / zdobyć Mercję • chrystianizacja / dzieje / król / tereny / tron / władca Mercji • Królestwo Mercji

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) królestwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mercyjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. Mercia < st.ang. Mierce → „lud pogranicza”

uwagi:

(1.1) zobacz też: Anglia Wschodnia • Essex • Kent • Nortumbria • Bernicja • Deira • Sussex • Wessex

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Mercia
• hiszpański: (1.1) Mercia ż
• portugalski: (1.1) Mércia ż
• włoski: (1.1) Mercia ż

źródła: