hegemon

hegemon (język polski)

wymowa:: IPA: [xɛˈɡɛ̃mɔ̃n], AS: [χegẽmõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) polit. przywódca, człowiek mający władzę i przewagę nad innymi

(1.2) polit. państwo, partia polityczna lub jakakolwiek grupa czy zbiorowość, mająca władzę i dominująca nad innymi

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hegemon	hegemoni / hegemonowie
dopełniacz	hegemona	hegemonów
celownik	hegemonowi	hegemonom
biernik	hegemona	hegemonów
narzędnik	hegemonem	hegemonami
miejscownik	hegemonie	hegemonach
wołacz	hegemonie	hegemoni / hegemonowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hegemonia ż, hegemonizm m

przym. hegemonistyczny, hegemoniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἡγεμών (hēgemṓn)

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) hegemon
interlingua: (1.1) hegemono
karpatorusiński: (1.1) геґемон m
niemiecki: (1.1) Hegemon m
rosyjski: (1.1) гегемон m
słowacki: (1.1) hegemón m
uzbecki: (1.1) gegemon

źródła:

hegemon (język angielski)

wymowa:: amer. IPA: /'hɛ.dʒɛ.mən/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hegemon
odmiana:: (1.1) lp hegemon; lm hegemons
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: przym. hegemony; rzecz. hegemony
związki frazeologiczne:
etymologia:: gr. ἡγεμών (hēgemṓn)
uwagi:
źródła:

hegemon (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hegemon