heptarchia (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. grupa wczesnośredniowiecznych królestw anglosaskich na terenie Anglii[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik heptarchia heptarchie dopełniacz heptarchii heptarchii celownik heptarchii heptarchiom biernik heptarchię heptarchie narzędnik heptarchią heptarchiami miejscownik heptarchii heptarchiach wołacz heptarchio heptarchie - przykłady:
- (1.1) Od połowy VIII wieku do początków IX wieku Mercja była państwem-hegemonem heptarchii.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. heptarchia < gr. ἑπταρχία → „siedmiowładztwo” < gr. ἑπτά + ἀρχή + -ία
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) heptarchy
- baskijski: (1.1) heptarkia
- francuski: (1.1) heptarchie ż
- hiszpański: (1.1) heptarquía ż
- łaciński: (1.1) heptarchia ż
- niemiecki: (1.1) Heptarchie
- portugalski: (1.1) heptarquia ż
- rosyjski: (1.1) гептархия ż
- ukraiński: (1.1) гептархія ż
- włoski: (1.1) eptarchia ż
- źródła:
- ↑ Hasło „heptarchia” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
heptarchia (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. heptarchia
- odmiana:
- (1) heptarchi|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik heptarchia heptarchiae dopełniacz heptarchiae heptarchiārum celownik heptarchiae heptarchiīs biernik heptarchiam heptarchiās ablatyw heptarchiā heptarchiīs wołacz heptarchia heptarchiae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἑπταρχία → „siedmiowładztwo” < gr. ἑπτά + ἀρχή + -ία; źródłosłów dla pol. heptarchia
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.