Martin (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈmɑː(ɹ).tɪn/, SAMPA: /"mA:(r\).tIn/
- amer. IPA: /ˈmɑɹ.ʔn̩/, SAMPA: /"mAr\.t@n/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Mar•tin
- homofon: marten (niektóre wersje wymowy)
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Martin (język czeski)
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Mar•tin
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Marcin
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Martin Martinové dopełniacz Martina Martinů celownik Martinovi / Martinu Martinům biernik Martina Martiny wołacz Martine Martinové miejscownik Martinovi / Martinu Martinech narzędnik Martinem Martiny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Martin • muž jménem Martin • svatý / blahoslavený Martin • jmenovat se Martin • dát jméno Martin • na (sv.) Martina / o Martině (o dniu)
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Martínek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Martinka ż, Martička ż, Martuška ż, Martinečka ż, Marťulinka ż, Maťa ż, Martínková ż
- przym. Martinův, martinský
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: když svatý Martin se sněhem přiběžel, bude v něm celý měsíc ležet • na svatého Martina bývá dobrá peřina • na svatého Martina kouřívá se z komína • na svatého Martina zima u nás začíná • nepřijde-li sníh na Vše svaté v noci, přijde o svatém Martině se vší mocí • svatý Martin přijel na bílém koni
- etymologia:
- (1.1) łac. Martinus → ‘należący do Marsa’; ‘poświęcony Marsowi’ < łac. Mars (D. Martis; imię rzymskiego boga wojny)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona
- źródła:
Martin (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna
- (1.1) imię męskie[1] Marcin
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Ifølge Danmarks Statistik er Martin det 12. mest populære drengenavn i Danmark. → Według Duńskiego Urzędu Statystycznego Martin jest 12. pod względem popularności imieniem męskim w Danii.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Martinus[2]
- źródłosłów dla duń. Morten[3]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Duński - Imiona
- źródła:
- ↑ Mest populære for- og efternavne for alle danskere, Danmarks Statistik, dostęp: 06.03.2010
- ↑ Hasło „Martin” w: Georg Søndergaard, Danske fornavne – betydning, oprindelse, popularitet, Lademann, Kopenhaga 1982, ISBN 87-15-07586-9, s. 66.
- ↑ Hasło „Morten” w: Georg Søndergaard, Danske fornavne – betydning, oprindelse, popularitet, Lademann, Kopenhaga 1982, ISBN 87-15-07586-9, s. 67.
Martin (język estoński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz estoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
Martin (język farerski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
Martin (język francuski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Marcin
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Saint Martin de Tours → święty Marcin z Tours
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Martine ż
- związki frazeologiczne:
- été de la Saint-Martin
- etymologia:
- łac. Martinus < łac. Mars + -inus
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Francuski - Imiona
- źródła:
Martin (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Marcin
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik (der)[1][2] Martin (die) Martins[3] dopełniacz (des) Martin
Martins(der) Martins celownik (dem) Martin (den) Martins biernik (den) Martin (die) Martins - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Martinus
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie
- źródła:
Martin (język słowacki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (2.1) geogr. Martin (miasto na Słowacji)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Martin Martinovia dopełniacz Martina Martinov celownik Martinovi Martinom biernik Martina Martinov miejscownik Martinovi Martinoch narzędnik Martinom Martinmi - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Martin dopełniacz Martina celownik Martinu biernik Martin miejscownik Martine narzędnik Martinom - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pán Martin • muž menom Martin • svätý / blahoslavený Martin • volať sa / nosiť meno Martin • dať meno Martin • meniny Martina • na (sv.) Martina / o Martine (o dniu)
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Martinko, Maťo, Maťko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Martinka ż, Maťa ż, Maťka ż, Martinčan m, Martinčanka ż
- przym. Martinov, Martinkov, Maťov, Maťkov, martinský
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: ak príde Martin na bielom koni, metelica metelicu honí • Martin, Klement, Katarína, raz je teplo a raz zima • prišiel Martin na bielom koni • svätý Martin a Hromnice pradú z tej istej praslice
- etymologia:
- (1.1) łac. Martinus → ‘należący do Marsa’; ‘poświęcony Marsowi’ < łac. Mars (D. Martis; imię rzymskiego boga wojny)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona
- źródła:
- ↑ Hasło „Martin” w: Ferdinand Buffa, Mikuláš Stano, Poľsko-slovenský a slovensko-poľský slovník, Slovenské pedagogické nakladateľstvo, Bratysława 1988.
Martin (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słoweński - Imiona
- źródła:
Martin (język starofrancuski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz starofrancuski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
Martin (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.