Humań (język polski)
herb Humania (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto na Ukrainie[1][2]; zob. też Humań w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Humań Humanie dopełniacz Humania Humani / Humaniów celownik Humaniowi Humaniom biernik Humań Humanie narzędnik Humaniem Humaniami miejscownik Humaniu Humaniach wołacz Humaniu Humanie - przykłady:
- (1.1) Jej pradziadek pochodził z Humania na Ukrainie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Humaniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Humania • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Humania • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Humania • mieszkaniec / mieszkanka Humania • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Humaniu • pochodzić z Humania • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Humania • flaga / herb Humania
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. humański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ukr. У́мань
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Uman
- białoruski: (1.1) Умань
- francuski: (1.1) Ouman
- litewski: (1.1) Umanė
- niemiecki: (1.1) Uman n
- rosyjski: (1.1) Умань
- ukraiński: (1.1) Умань
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 316. - ↑ Hasło „Humań” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy. Warszawa, 1882.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.