Hiacynta (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Hiacynta w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: Hiacynt
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. Hiacynt
przykłady:
(1.1) Nie spotkałeś po drodze Hiacynty?
(1.1) Krewnymi Hiacynty byli Łucja i Franciszek.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Hiacynta • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Hiacynta • kobieta imieniem (o imieniu) Hiacynta święta / błogosławiona Hiacynta mieć na imię / nosić imię / używać imienia Hiacynta • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Hiacynta • otrzymać / dostać / przybrać imię Hiacynta • dzień imienin / imieniny Hiacynty na Hiacyntę (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hiacynt mrz
forma męska Hiacynt mos
przym. Jackowy, hiacyntowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Hyacintha < łac. Hyacinthus < gr. Ὑάκινθος (Huákinthos) < gr. ὑάκινθοςhiacynt, ciemnoniebieski
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.