Emesa (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) hist. staroż. Hims

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Emesa
dopełniacz	Emesy
celownik	Emesie
biernik	Emesę
narzędnik	Emesą
miejscownik	Emesie
wołacz	Emeso

przykłady:

(1.1) W VII wieku Emesę zajęli mahometanie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Emesie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Emesy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Emesy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Emesy • mieszkaniec / mieszkanka Emesy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Emesie • pochodzić z Emesy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Emesy

synonimy:

(1.1) Homs, Hims

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Emesa < gr. Ἔμεσα

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Emesa
• francuski: (1.1) Émèse ż
• łaciński: (1.1) Emesa ż, Hemesa ż
• starogrecki: (1.1) Ἔμεσα ż

źródła:

Emesa (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. hist. Emesa

odmiana:

(1) Emes|a, ~ae (deklinacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) urbs

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Ἔμεσα

uwagi:

(1.1) inna pisownia Hemesa

źródła: