Brzeg (język polski)

Brzeg (1.1)
wymowa:
, IPA: [bʒɛk], AS: [bžek], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie opolskim; zob. też Brzeg (miasto) w Wikipedii
(1.2) geogr. hist. średniowieczna nazwa Brzeska
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wzięli ślub w kościele w Brzegu na Śląsku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brzegu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brzegu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brzegu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brzegu • mieszkaniec / mieszkanka Brzegu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brzegu • pochodzić z Brzegu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brzeguw Brzegu • w mieście Brzeg • flaga / herb Brzegu
synonimy:
(1.1) Brzeg nad Odrą[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brzeg m, brzeżanin m, brzeżanka ż, brzegowianin m, brzegowianka ż[2]
przym. brzeski, przybrzeżny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. brzeg, od ukształtowania terenu[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. 1946, Nr 44, poz. 85).
  2. 1 2 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 78.
  3. Hasła „Brzeg”, „Brzesko” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 48-49.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.