האַקן (jidysz)

(2.1) האַקן

(2.1) האַקן

transliteracja:

YIVO: hakn; polska: hakn

wymowa:

IPA: /ˈhakn/; IPA: [ˈhakŋ̩]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rąbać

(1.2) siekać, szatkować

(1.3) fedrować, wydobywać, ciosać (kamień)

(1.4) uderzać, bić, tłuc, rąbać, walić, grzmocić

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) hak, haczyk (t. wędkarski)

(2.2) bosak^[1]

odmiana:

(1.1-4) lp איך האַק, דו האַקסט, ער / זי / עס האַקט ‖ lm מיר האַקן, איר האַקט, זיי האַקן ‖ fp האָבן + געהאַקט

(2.1-2) lp האַקן; lm האַקנס

przykłady:

składnia:

(1.4) האַקן אין → uderzać / bić / tłuc w + B., uderzać / bić / tłuc po + Ms.

kolokacje:

(1.1) האַקן האָלץ → rąbać drzewo / drwa^[2]

(1.2) האַקן קרויט → szatkować kapustę^[2]

synonimy:

(2.1) האָק

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-4) rzecz. האַק

(2.1-2) rzecz. האָק, zdrobn. העקל

związki frazeologiczne:

(1.4) האַקן אַ טשײַניק → opowiadać głupstwa; zawracać głowę

(1.4) כאָטש האַק און בראָק → choćbyś na głowie stawał

(2.1) האַקנקרייץ → swastyka

etymologia:

(1.1-4) śwn. hacken, por. niem. hacken^[3]

(2.1-2) śwn. hāken, por. niem. Haken^[4]

uwagi:

(2.1-2) wariant: האָקן (hokn)

źródła: