żydek (język polski)

żydki (2.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od żyd
(1.2) pogard. lub żart. o wyznawcy judaizmu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. arachid
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.2) Babka wiedziała, że sąsiadka ukrywała żydka, który nie poszedł do getta.
(2.1) Dziewczynka miała garść żydków i zaczęła nimi karmić wiewiórkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) icek
(2.1) arachid, fistaszek, orzeszek ziemny, orzeszek arachidowy
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) osoba
(2.1) orzech
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żydówka ż, żydostwo n, Żydek mos, zażydzenie n, żydowszczyzna ż, zażydzanie n, żydóweczka ż, żydowskość ż, żyd mos, Żyd mos, Żydówka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. żyd + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: żyd
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: arachid
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „żydek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.