żydówka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. wyznawczyni judaizmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żydówka	żydówki
dopełniacz	żydówki	żydówek
celownik	żydówce	żydówkom
biernik	żydówkę	żydówki
narzędnik	żydówką	żydówkami
miejscownik	żydówce	żydówkach
wołacz	żydówko	żydówki

przykłady:

(1.1) Z dołu zobaczył głowę żydówki, która stała na babińcu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) gojka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Żyd mos, Żydówka ż, żydowskość ż, żydzenie n, zażydzenie n, żydowszczyzna ż, żydek mos

zdrobn. żydóweczka ż

forma męska żyd mos

czas. żydzić ndk., zażydzić dk.

przym. żydowski

przysł. żydowsko, po żydowsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. żyd + -ówka

uwagi:

(1.1) por. Żydówka

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: żyd

• arabski: (1.1) يهودية ż (yahūdiyya)
• asturyjski: (1.1) xudía ż
• białoruski: (1.1) яўрэйка ż (âŭrèjka)
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) габрэйка ż
• bułgarski: (1.1) еврейка ż (evreika)
• czeski: (1.1) Židovka ż
• duński: (1.1) jødinde w
• francuski: (1.1) juive ż
• hiszpański: (1.1) judía ż
• kataloński: (1.1) jueva ż
• norweski (bokmål): (1.1) jødinne ż
• norweski (nynorsk): (1.1) jødinne ż
• nowogrecki: (1.1) Εβραία ż (Evraía)
• portugalski: (1.1) judia ż
• rosyjski: (1.1) иудейка ż, еврейка ż (evrejka)
• rumuński: (1.1) evreică ż, jidancă ż
• słowacki: (1.1) Židovka ż
• słoweński: (1.1) Jevrejka ż, Židinja ż
• ukraiński: (1.1) іудейка ż (iudéjka), єврейка ż (jevréjka)
• włoski: (1.1) giudea ż, ebrea ż

źródła: