babiniec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [baˈbʲĩɲɛʦ̑], AS: [babʹĩńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) żart. duża liczba kobiet zgromadzona w jednym miejscu
- (1.2) daw. także obecnie gw. (Kraków i Bukowina)[1][2] archit. przedsionek kościoła lub wydzielona część synagogi, przeznaczone dla kobiet; zob. też babiniec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik babiniec babińce dopełniacz babińca babińców celownik babińcowi babińcom biernik babiniec babińce narzędnik babińcem babińcami miejscownik babińcu babińcach wołacz babińcu babińce - przykłady:
- (1.1) Zbulwersowany babiniec poruszał się bardzo szybko w kierunku Urzędu Miejskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) kruchta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. baba ż, babka ż, babsko n
- przym. babski, babi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) por. ukr. бабинець[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) бабскае царства n; (1.2) бабінец m
- niemiecki: (1.1) Weiberreich n; (1.2) Kirchenhalle ż
- wilamowski: (1.1) babińjec ż; (1.2) babińjec ż
- źródła:
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 254.
- 1 2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 27; dostęp: 24 października 2018.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.