łapanka (język polski)
łapanka (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [waˈpãnka], AS: [u̯apãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. akcja zatrzymywania większej liczby przypadkowych osób w czasie drugiej wojny światowej; zob. też łapanka w Wikipedii
- (1.2) pot. żart. przyjmowanie do pracy przypadkowych ludzi, bez stawiania im specjalnych wymagań[1]
- (1.3) pot. żart. werbowanie kogoś do prac, których nikt nie chce wykonywać[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łapanka łapanki dopełniacz łapanki łapanek celownik łapance łapankom biernik łapankę łapanki narzędnik łapanką łapankami miejscownik łapance łapankach wołacz łapanko łapanki - przykłady:
- (1.1) Łapanki były przeprowadzane przez Niemców, którzy odgradzali nagle fragment miasta i zabierali wszystkich ludzi znajdujących się wówczas na ulicach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) uliczna łapanka
- (1.2) dyrektor z łapanki
- (1.3) łapanka do rady rodziców
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) obława
- (1.3) rekrutacja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łapacz m, łapaczka ż, łapanie n
- czas. łapać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. łapać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „łapanka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.