überraschen (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) zaskakiwać, zaskoczyć, robić / zrobić niespodziankę

(1.2) zaskakiwać, zaskoczyć, dziwić, zdziwić

(1.3) zaskakiwać, zaskoczyć, przyłapywać, przyłapać

odmiana:

(1.1-3) überrasch|en (überrascht), überraschte, überrascht (haben)

przykłady:

(1.1) Du überraschst mich mit deinem Wissen. → Zaskakujesz mnie swoją wiedzą.

(1.2) Es überrascht nicht, dass niemand anruft. → Nie dziw, że nikt nie dzwoni.

(1.3) Die Frau wurde dabei überrascht, als sie die gestohlenen Gegenstände verkaufte. → Kobieta została przyłapana, jak sprzedawała skradzione przedmioty.

składnia:

(1.1) mit +Dat. überraschen

(1.3) bei +Dat. überraschen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Überraschung ż

przym. überraschend, überrascht

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: