anrufen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈanruːfən/ wymowa austriacka IPA: [ˌʀiːf ˈan] IPA: [ˈanɡəˌʀuːfn̩]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) dzwonić, zadzwonić (połączyć się przez telefon)

odmiana:

(1.1)^[1] anruf|en (ruft an), rief an, angerufen (haben)

przykłady:

(1.1) Sobald ich nach Hause zurückgekommen bin, habe ich sie angerufen. → Gdy tylko wróciłam/wróciłem do domu, zadzwoniłam/zadzwoniłem do niej.

składnia:

(1.1) jdn./etw. +Akk. anrufen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Anrufen n, Anruf m, Anrufer m, Anruferin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. an- + rufen

uwagi:

• Nie należy mylić z czasownikiem telefonieren, który oznacza czynność rozmawiania przez telefon
• zobacz też: rufen • abrufen • anrufen • aufrufen • ausrufen • berufen • durchrufen • entgegenrufen • herrufen • herbeirufen • hereinrufen • herunterrufen • herüberrufen • hineinrufen • hinüberrufen • nachrufen • vorrufen • zusammenrufen • zurückrufen

źródła: