Anruf (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: /ˈanruːf/ lm /ˈanruːfə/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) telefon, połączenie telefoniczne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Anruf die Anrufe dopełniacz des Anrufs
des Anrufesder Anrufe celownik dem Anruf den Anrufen biernik den Anruf die Anrufe - przykłady:
- (1.1) Soll ich den Anruf an den Chef weiterleiten? → Mam połączyć z szefem? (dosł. przekierować połączenie do szefa)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) einen Anruf annehmen / beantworten → przyjąć / odpowiedzieć na telefon • Anrufbeantworter → automatyczna sekretarka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Anrufer
- czas. anrufen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. anrufen
- uwagi:
- Nie należy mylić tego słowa z rzeczownikiem Telefonat, który określa samą czynność rozmawiania przez telefon (rozmowę telefoniczną).
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.