ære (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈæ·ɔ] • IPA: [ˈεːʌ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) honor

czasownik

(2.1) czcić, szanować

odmiana:

(1.1) (en) ære, æreen, blm

(2.1) at ære, ærer, ærede, æret

przykłady:

(1.1) Den berømte mand levede et gådefuldt dobbeltliv med hemmeligheder som kunne berøve ham frihed og ære - og i værste fald livet.^[1] → Sławny mężczyzna prowadził tajemnicze podwójne życie z sekretami, które mogły go pozbawić wolności i honoru – a w najgorszym przypadku nawet życia.

(2.1) Du skal ære din fader og din moder.^[2] → Czcij ojca swego i matkę swoją.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. ere

uwagi:

źródła: