zieleniec (język polski)

zieleniec (1.1)

zieleniec (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. zwarty przestrzennie teren zieleni o niedużej powierzchni; zob. też zieleniec (teren zieleni) w Wikipedii

(1.2) geol. rodzaj masywnej skały metamorficznej; zob. też zieleńce w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zieleniec	zieleńce
dopełniacz	zieleńca	zieleńców
celownik	zieleńcowi	zieleńcom
biernik	zieleniec	zieleńce
narzędnik	zieleńcem	zieleńcami
miejscownik	zieleńcu	zieleńcach
wołacz	zieleńcu	zieleńce

przykłady:

(1.1) Przedsiębiorstwo obsadziło zieleńce miejskie kilkoma tysiącami tulipanów.

(1.2) Gleby powstałe na wietrzejących zieleńcach mają często odcień czerwony^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) miejski zieleniec

synonimy:

(1.1) skwer

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) skała

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zielenienie n, zieleń ż, zielony mos/mrz

czas. pozielenieć dk., zielenieć ndk., zzielenieć dk.

przym. zielony, zieleńcowy

przysł. zielono

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zieleń + -ec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) green space, greenspace, green-space; (1.2) green schist, greenschist
• kazachski: (1.1) саябақ (sayabaq)
• nowogrecki: (1.1) πάρκο n (párko)
• węgierski: (1.1) zöldterület
• włoski: (1.1) giardino pubblico m, prato m

źródła: