ziąb (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʑɔ̃mp], AS: [źõmp], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przenikliwy, dokuczliwy chłód
- (1.2) uczucie przejmującego chłodu (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ziąb ziąby dopełniacz ziąbu ziąbów celownik ziąbowi ziąbom biernik ziąb ziąby narzędnik ziąbem ziąbami miejscownik ziąbie ziąbach wołacz ziąbie ziąby - przykłady:
- (1.1) Podczas jesiennego wieczoru panował dokuczliwy ziąb.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ziąb panuje/przenika • ciągnie ziąbem
- (1.2) odczuwać ziąb
- synonimy:
- (1.1) chłód, zimno, zimnica, lodówa
- antonimy:
- (1.1) gorąco; pot. gorąc
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ziębić ndk., zaziębić się dk., zziębnąć dk.
- rzecz. zziębnięcie n, zaziębienie n, odzięblizna ż
- przym. zaziębiony, zziębnięty, zziębły
- związki frazeologiczne:
- ziąb przebiega po kościach
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chill, cold
- jidysz: (1.1) קעלט ż (kelt)
- kaszubski: (1.1) zyb m
- nowogrecki: (1.1) κρύο
- rosyjski: (1.1) холодище n
- źródła:
- ↑ Hasło „ziąb” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1487.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.