chill (język polski)
- wymowa:
- ‹czil›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) slang. zob. chillout
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) slang. chillout, chill-out, chill out
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. chill < średnioang. chil, chile < st.ang. ċyle, ċiele, ċele
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
chill (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) ziąb, chłód, zimno
- (1.2) przeziębienie, przewianie
- (1.3) med. dreszcz
czasownik
- (2.1) oziębiać, mrozić, ziębić, zmrozić, zamrażać, chłodzić
- (2.2) przeziębić, zaziębić, oziębnąć, przewiać
- (2.3) ostudzić
- (2.4) slang. wyluzować się
- odmiana:
- (1.1-3) lp chill; lm chills
- (2.1-4) chill, chilled, chilled, chills, chilling
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.4) chill out
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. chilly
- czas. chill out
- rzecz. chilliness
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. chil, chile < st.ang. ċyle, ċiele, ċele → chłód
- por. duń. kil
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.