zakonność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. wierność zakonowi, przymierzu w sensie biblijnym
- (1.2) rel. bycie osobą konsekrowaną, przynależność do zakonu
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik zakonność dopełniacz zakonności celownik zakonności biernik zakonność narzędnik zakonnością miejscownik zakonności wołacz zakonności - przykłady:
- (1.2) Wizytator mówił o zakonności osoby konsekrowanej w sensie eklezjalnym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zakon mrz, zakonnica ż, zakonnik mos
- przym. zakonny, pozakonny
- przysł. zakonnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zakonny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.