wyrzec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik dokonany
- (1.1) daw. rzec, powiedzieć, wyrazić coś słowami
czasownik zwrotny wyrzec się
- (2.1) wyprzeć się czegoś lub kogoś
- (2.2) zrezygnować z czegoś
- odmiana:
- (1.1) [1] koniugacja Vc
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wyrzec / wyrzeknąć czas przyszły prosty wyrzeknę wyrzekniesz wyrzeknie wyrzekniemy wyrzekniecie wyrzekną czas przeszły m wyrzekłem wyrzekłeś wyrzekł wyrzekliśmy wyrzekliście wyrzekli ż wyrzekłam wyrzekłaś wyrzekła wyrzekłyśmy wyrzekłyście wyrzekły n wyrzekłom wyrzekłoś wyrzekło tryb rozkazujący niech wyrzeknę wyrzeknij niech wyrzeknie wyrzeknijmy wyrzeknijcie niech wyrzekną pozostałe formy czas zaprzeszły m wyrzekłem był wyrzekłeś był wyrzekł był wyrzekliśmy byli wyrzekliście byli wyrzekli byli ż wyrzekłam była wyrzekłaś była wyrzekła była wyrzekłyśmy były wyrzekłyście były wyrzekły były n wyrzekłom było wyrzekłoś było wyrzekło było forma bezosobowa czasu przeszłego wyrzeknięto tryb przypuszczający m wyrzekłbym,
byłbym wyrzekłwyrzekłbyś,
byłbyś wyrzekłwyrzekłby,
byłby wyrzekłwyrzeklibyśmy,
bylibyśmy wyrzekliwyrzeklibyście,
bylibyście wyrzekliwyrzekliby,
byliby wyrzekliż wyrzekłabym,
byłabym wyrzekławyrzekłabyś,
byłabyś wyrzekławyrzekłaby,
byłaby wyrzekławyrzekłybyśmy,
byłybyśmy wyrzekływyrzekłybyście,
byłybyście wyrzekływyrzekłyby,
byłyby wyrzekłyn wyrzekłobym,
byłobym wyrzekłowyrzekłobyś,
byłobyś wyrzekłowyrzekłoby,
byłoby wyrzekłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m wyrzeczony / wyrzeknięty, niewyrzeczony / niewyrzeknięty wyrzeczeni / wyrzeknięci, niewyrzeczeni / niewyrzeknięci ż wyrzeczona / wyrzeknięta, niewyrzeczona / niewyrzeknięta wyrzeczone / wyrzeknięte, niewyrzeczone / niewyrzeknięte n wyrzeczone / wyrzeknięte, niewyrzeczone / niewyrzeknięte imiesłów przysłówkowy uprzedni wyrzekłszy rzeczownik odczasownikowy wyrzeczenie / wyrzeknięcie, niewyrzeczenie / niewyrzeknięcie - (2.1-2) [2] koniugacja Vc
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wyrzec / wyrzeknąć się czas przyszły prosty wyrzeknę się wyrzekniesz się wyrzeknie się wyrzekniemy się wyrzekniecie się wyrzekną się czas przeszły m wyrzekłem się wyrzekłeś się wyrzekł się wyrzekliśmy się wyrzekliście się wyrzekli się ż wyrzekłam się wyrzekłaś się wyrzekła się wyrzekłyśmy się wyrzekłyście się wyrzekły się n wyrzekłom się wyrzekłoś się wyrzekło się tryb rozkazujący niech się wyrzeknę wyrzeknij się niech się wyrzeknie wyrzeknijmy się wyrzeknijcie się niech się wyrzekną pozostałe formy czas zaprzeszły m wyrzekłem się był wyrzekłeś się był wyrzekł się był wyrzekliśmy się byli wyrzekliście się byli wyrzekli się byli ż wyrzekłam się była wyrzekłaś się była wyrzekła się była wyrzekłyśmy się były wyrzekłyście się były wyrzekły się były n wyrzekłom się było wyrzekłoś się było wyrzekło się było forma bezosobowa czasu przeszłego wyrzeknięto się tryb przypuszczający m wyrzekłbym się,
byłbym się wyrzekłwyrzekłbyś się,
byłbyś się wyrzekłwyrzekłby się,
byłby się wyrzekłwyrzeklibyśmy się,
bylibyśmy się wyrzekliwyrzeklibyście się,
bylibyście się wyrzekliwyrzekliby się,
byliby się wyrzekliż wyrzekłabym się,
byłabym się wyrzekławyrzekłabyś się,
byłabyś się wyrzekławyrzekłaby się,
byłaby się wyrzekławyrzekłybyśmy się,
byłybyśmy się wyrzekływyrzekłybyście się,
byłybyście się wyrzekływyrzekłyby się,
byłyby się wyrzekłyn wyrzekłobym się,
byłobym się wyrzekłowyrzekłobyś się,
byłobyś się wyrzekłowyrzekłoby się,
byłoby się wyrzekłoimiesłów przysłówkowy uprzedni wyrzekłszy się rzeczownik odczasownikowy wyrzeczenie się / wyrzeknięcie się, niewyrzeczenie się / niewyrzeknięcie się - przykłady:
- (1.1) Żydzi w Polsce pod względem wiary nie są jednolici. Dzielą się na wiele sekt, tak, że trudno jest wyrzec którzy są właściwie ortodoxami[3].
- (2.1) On wyrzekł się luteranizmu i został katolikiem.
- (2.2) Ponowoczesność stała się źródłem cierpień, człowiek zawarł kompromis – wyrzekł się szczęścia na rzecz poczucia bezpieczeństwa[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyrzeczenie n
- czas. rzec
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzec
- niemiecki: (2.1) verstoßen
- rosyjski: (2.1) отречься
- szwedzki: (2.1) förneka, förskjuta, stöta bort; (2.2) avsäga sig, frånsäga sig, avstå, undvara, umbära, försaka
- źródła:
- ↑ Hasło „wyrzec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „wyrzec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Agaton Giller, Historja powstania narodu polskiego w 1861-1864 r., tom 3, Księgarnia Luxemburgska, Paryż 1870, str. 178.
- ↑ Martin Rehkopp, Polska 4:6 Niemcy, str. 74.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.