wynaleźć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) odkryć lub opracować coś, co wcześniej było nieznane
odmiana:
(1.1) koniugacja XI
przykłady:
(1.1) Wczesna forma klimatyzacji została wynaleziona w Persji.
(1.1) Papier wynaleźli Chińczycy.
(1.1) Czy wiesz, kto wynalazł żarówkę?
składnia:
kolokacje:
(1.1) wynaleźć szczepionkę / telefon / piorunochron / druk / proch… • Edison / Gutenberg wynalazł • wynaleźć sposób na coś • wynaleźć w Chinach / Persji… • naukowiec / matematyk / chemik wynalazł
synonimy:
(1.1) wymyślić, odkryć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. znajdka ż, wynalazek m, wynalazca m, wynalazczyni ż, wynaleźca m, wynalezienie n, wynajdywanie n, wynalazczość ż
przym. wynalazczy
czas. wynajdywać ndk., wynajdować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.