wykręcać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wykręcić)

(1.1) kręcąc czymś, odłączać to od reszty
(1.2) kręcąc czymś, zmieniać położenie
(1.3) pot. med. nadwerężać staw na skutek nieodpowiedniego ruchu albo nieprzewidzianej czynności
(1.4) sport. choreogr. kręcąc się, wykonywać figury akrobatyczne, ewolucje
(1.5) skręcąjąc coś mokrego, wyciskać płyn z tego
(1.6) telekom. kręcąc tarczą telefonu lub stukając w jego klawiaturę, nawiązywać łączność z kimś
(1.7) pot. robić rzecz nieoczekiwaną albo podstępną

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wykręcić)

(2.1) zmieniać kierunek

czasownik zwrotny niedokonany wykręcać się (dk. wykręcić się)

(3.1) kręcąc się, przybierać inne położenie, zmieniać kierunek ruchu
(3.2) pot. starać się podstępnie uniknąć czegoś
odmiana:
(1.1-3) [1] koniugacja I
(3.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyjmować
(1.2) obracać, odwracać, przekrzywiać, wyginać
(1.3) skręcać
(1.5) wyżymać
(1.6) wybierać
(2.1) skręcać
(3.1) obracać się, odwracać się
(3.2) wymawiać się, wymigiwać się, uchylać się, unikać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykręcanie n, wykręt mrz, wykrętas mrz, wkręt mrz, wkrętak mrz, wkrętarka ż
przym. wykrętny
przysł. wykrętnie
czas. zakręcać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wykręcać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.