wapiennik (język polski)
wapiennik (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. piec służący do wypalania wapienia w celu uzyskania wapna palonego; zob. też wapiennik w Wikipedii
- (1.2) zakład zajmujący się produkcją wapna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) robotnik pracujący przy wypalaniu wapna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wapiennik wapienniki dopełniacz wapiennika wapienników celownik wapiennikowi wapiennikom biernik wapiennik wapienniki narzędnik wapiennikiem wapiennikami miejscownik wapienniku wapiennikach wołacz wapienniku wapienniki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wapiennik wapiennicy dopełniacz wapiennika wapienników celownik wapiennikowi wapiennikom biernik wapiennika wapienników narzędnik wapiennikiem wapiennikami miejscownik wapienniku wapiennikach wołacz wapienniku wapiennicy - przykłady:
- (1.2) Przyparty do zbocza góry olbrzymi cylinder szachtowego wapiennika wyrzucał w mokre mgły snopy iskier[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) piec wapienniczy, piec wapienny
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) piec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wapień m, wapnienie n, wapno n, wapń m, zwapnienie n, wapniak mzw/mos
- czas. wapnienie ndk., zwapnienie dk.
- przym. wapienny, wapniowy, wapnisty, zwapniały
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wapień + -nik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski, Doktór Piotr (1945)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.