walentynka (język polski)
walentynki (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌvalɛ̃nˈtɨ̃nka], AS: [valẽntỹnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anonimowy drobny upominek lub kartka z życzeniami na walentynki, zwykle ozdobiona sercem[1], będąca wyrazem adoracji
- (1.2) liter. krótki wiersz o charakterze madrygału, zawierający wyznania miłosne lub komplement; zob. też walentynka w Wikipedii
- (1.3) osoba obdarowana z okazji walentynek
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik walentynka walentynki dopełniacz walentynki walentynek celownik walentynce walentynkom biernik walentynkę walentynki narzędnik walentynką walentynkami miejscownik walentynce walentynkach wołacz walentynko walentynki - przykłady:
- (1.1) Jacku, pamiętaj, że walentynek nie podpisuje się.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) upominek
- (1.2) wiersz
- (1.3) adorowany, adorowana
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. walentynki nmos, Walenty m, Walentyna ż
- przym. walentynkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. valentine[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) valentine; (1.3) valentine
- bułgarski: (1.1) валентинка ż
- rosyjski: (1.1) валентинка ż
- ukraiński: (1.1) валенти́нка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.