victor (użycie międzynarodowe)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
victor (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) zwycięzca
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) To the victor go the spoils. → Łupy należą do zwycięzcy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) winner
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. victory
- przym. victorious
- przysł. victoriously
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
victor (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) zwycięzca
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. vincer
- rzecz. victoria
- przym. victoriose
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
victor (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zwycięzca
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik victor victōrēs dopełniacz victōris victōrum celownik victōrī victōribus biernik victōrem victōrēs ablatyw victōre victōribus wołacz victor victōrēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. vinco
- rzecz. Victor m, Victoria ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.