tumult (język polski)

tumult (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtũmult], AS: [tũmult], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sytuacja zamętu

(1.2) gwar zmieszanych głosów

(1.3) hist. zamieszki na tle wyznaniowym, głównie w okresie I Rzeczpospolitej; zob. też tumult w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tumult	tumulty
dopełniacz	tumultu	tumultów
celownik	tumultowi	tumultom
biernik	tumult	tumulty
narzędnik	tumultem	tumultami
miejscownik	tumulcie	tumultach
wołacz	tumulcie	tumulty

przykłady:

(1.1) W tym tumulcie z łatwością udało się uniknąć pościgu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) powstał tumult • tumult uliczny • wszcząć tumult

(1.3) tumult gdański / krakowski / warszawski / toruński / w Amboise

synonimy:

(1.1) rozgardiasz, galimatias, zamieszanie, zamęt

(1.2) wrzawa, zgiełk, harmider

(1.3) zamieszki, pogrom

antonimy:

(1.1) spokój

(1.2) cisza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tumultant mos

przym. tumultowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tumultus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tumult
• esperanto: (1.1) tumulto
• jidysz: (1.1) טומל m (tuml), חושך m / n (chojszech)
• niemiecki: (1.1) Tumult
• szwedzki: (1.1) tumult n
• wilamowski: (1.1) tumułt m; (1.2) tumułt m; (1.3) tumułt m
• włoski: (1.1) tumulto m

źródła:

tumult (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈtʌməlt/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tumult, zamieszanie

(1.2) tumult, wrzawa

odmiana:

lm tumults

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tumultuous

przysł. tumultuously

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tumult (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) tumult, zgiełk, zamieszanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. tumulto, tumultosonorado

przym. tumulta, tumultema

czas. tumulti, tumultiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

tumult (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) tumult^[1]

odmiana:

(1.1) ett tumult, tumultet, tumult, tumulten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kalabalik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: