tum (język polski)

tum (1.1)

wymowa:

IPA: [tũm], AS: [tũm], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. kośc. kościół katedralny^[1]; zob. też tum w Wikipedii

(1.2) hist. kośc. kolegiata

forma ściągnięta

(2.1) = przest. tu + końcówka 1. os. lp

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tum	tumy
dopełniacz	tumu	tumów
celownik	tumowi	tumom
biernik	tum	tumy
narzędnik	tumem	tumami
miejscownik	tumie	tumach
wołacz	tumie	tumy

przykłady:

(2.1) Altano! mego szczęścia kolebko i grobie,
Tum poznał, tum pożegnał!… ach! com uczuł w tobie!^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) katedra

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kościół

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tum m

przym. tumski

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. tuom < łac. domus → dom, kościół^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: katedra

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kolegiata

źródła:

tum (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) infant. brzuszek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tummy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tum (język łaciński)

wymowa:

IPA: /tum/ ​

znaczenia:

zaimek przysłowny

(1.1) wtedy, wówczas

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) deinde, tunc

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

praindoeur. *tóm

uwagi:

źródła:

tum (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) cal

odmiana:

(1.1) lp en tum, tummen; lm tum, tummen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) längdmått, mått

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. tumma

związki frazeologiczne:

fraza czasownikowa inte vika en tum

fraza przysłówkowa i varje tum

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: tom → pusty; tom

zobacz też: aln • fot • tum (dawne miary długości)

źródła:

tum (volapük)

wymowa:

znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) sto

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz volapük, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

tum (język wilamowski)

tum (1.1)

tum (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

tüm • tu̇m

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) archit. bud. wieża^[1]

(1.2) szach. wieża

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: