trącać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrɔ̃nʦ̑aʨ̑], AS: [trõncać], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. trącić)

(1.1) szturchać, lekko uderzać

czasownik zwrotny niedokonany trącać się (dk. trącić się)

(2.1) lekko uderzać siebie nawzajem

(2.2) pot. stukać kieliszkiem o kieliszek współbiesiadnika podczas picia alkoholu

odmiana:

(1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		trącać
czas teraźniejszy		trącam	trącasz	trąca	trącamy	trącacie	trącają
czas przeszły	m	trącałem	trącałeś	trącał	trącaliśmy	trącaliście	trącali
	ż	trącałam	trącałaś	trącała	trącałyśmy	trącałyście	trącały
	n	trącałom	trącałoś	trącało
tryb rozkazujący		niech trącam	trącaj	niech trąca	trącajmy	trącajcie	niech trącają
pozostałe formy czas przyszły m będę trącał, będę trącać będziesz trącał, będziesz trącać będzie trącał, będzie trącać będziemy trącali, będziemy trącać będziecie trącali, będziecie trącać będą trącali, będą trącać ż będę trącała, będę trącać będziesz trącała, będziesz trącać będzie trącała, będzie trącać będziemy trącały, będziemy trącać będziecie trącały, będziecie trącać będą trącały, będą trącać n będę trącało, będę trącać będziesz trącało, będziesz trącać będzie trącało, będzie trącać czas zaprzeszły m trącałem był trącałeś był trącał był trącaliśmy byli trącaliście byli trącali byli ż trącałam była trącałaś była trącała była trącałyśmy były trącałyście były trącały były n trącałom było trącałoś było trącało było forma bezosobowa czasu przeszłego trącano tryb przypuszczający m trącałbym, byłbym trącał trącałbyś, byłbyś trącał trącałby, byłby trącał trącalibyśmy, bylibyśmy trącali trącalibyście, bylibyście trącali trącaliby, byliby trącali ż trącałabym, byłabym trącała trącałabyś, byłabyś trącała trącałaby, byłaby trącała trącałybyśmy, byłybyśmy trącały trącałybyście, byłybyście trącały trącałyby, byłyby trącały n trącałobym, byłobym trącało trącałobyś, byłobyś trącało trącałoby, byłoby trącało imiesłów przymiotnikowy czynny m trącający, nietrącający ż trącająca, nietrącająca trącające, nietrącające n trącające, nietrącające imiesłów przymiotnikowy bierny m trącany, nietrącany trącani, nietrącani ż trącana, nietrącana trącane, nietrącane n trącane, nietrącane imiesłów przysłówkowy współczesny trącając, nie trącając rzeczownik odczasownikowy trącanie, nietrącanie

przykłady:

(1.1) Stanął za dziewczyną i lekko trącał ją w ramię, ale ona nic nie czuła.

(2.2) – Niech mu pójdzie na zdrowie! – szepnął trącając się z najbliższymi^[1].

(2.2) Podziwiali tedy jego siłę, on zaś trącał się z nimi kielichem […]^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kuksać, potrącać, szturchać; gw. (Śląsk Cieszyński) sturkać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

aspekt dokonany trącić

rzecz. trącanie n, trącenie n

czas. potrącać ndk., potrącić dk., strącać ndk., strącić dk.

związki frazeologiczne:

(1.1) pies trącał

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jostle
• duński: (1.1) at skubbe
• francuski: (1.1) heurter
• jidysz: (1.1) שטופּן (sztupn); (2.1) שטופּן זיך (sztupn zich); (2.2) קלאַפּן זיך (klapn zich), צוקלאַפּן (cuklapn)
• rosyjski: (1.1) толкать; (2.1) толкаться; (2.2) чокаться
• szwedzki: (1.1) knuffa, puffa, putta

źródła: