tlić się (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈtlʲiʨ̑‿ɕɛ], AS: [tlʹić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.
znaczenia:

czasownik zwrotny

(1.1) lekko się palić bez płomienia
(1.2) przen. istnieć w małym, słabym stopniu
odmiana:
przykłady:
(1.1) Odtąd po całych nocach tlił się ogień, a chociaż dym nieraz porządnie gryzł mię w oczy, wolałem znosić niedogodność, aniżeli narażać się na ostre ukłucia tych skrzydlatych pijawek[1].
(1.2) Płomyk jej życia tlił się tak słabo, że zdawało się, dość jest dmuchnąć, by go zgasić[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) żarzyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) por. z pol. tło
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. D. Defoe: Przypadki Robinsona Kruzoe, tłum. Władysław Ludwik Anczyc
  2. H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.