tkactwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) włók. dział przemysłu włókienniczego i rzemiosła zajmujący się wytwarzaniem tkanin oraz ich wykończeniem; zob. też tkactwo w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tkactwo	tkactwa
dopełniacz	tkactwa	tkactw
celownik	tkactwu	tkactwom
biernik	tkactwo	tkactwa
narzędnik	tkactwem	tkactwami
miejscownik	tkactwie	tkactwach
wołacz	tkactwo	tkactwa

przykłady:

(1.1) Splot płócienny jest najczęściej stosowany w tkactwie lnu i bawełny, rzadziej wełny^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) tkactwo tabliczkowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tkacz mos, tkaczka ż, tkalnia ż, tkanie n, tkanina ż

czas. tkać ndk., utkać dk.

przym. tkacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tkać + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) weaving
• białoruski: (1.1) ткацтва n
• bułgarski: (1.1) тъкачество n
• czeski: (1.1) tkaní n
• duński: (1.1) vævning w
• esperanto: (1.1) teksarto
• fiński: (1.1) kutominen
• francuski: (1.1) tissage m
• hiszpański: (1.1) tejeduría ż
• kataloński: (1.1) teixidura
• litewski: (1.1) audimas m
• niderlandzki: (1.1) weven n
• niemiecki: (1.1) Weberei ż
• nowogrecki: (1.1) υφαντουργία ż
• portugalski: (1.1) tecelagem m
• rosyjski: (1.1) ткачество n
• słowacki: (1.1) tkáčstvo n
• starogrecki: (1.1) ἔμπλεξις ż
• szwedzki: (1.1) vävning w
• ukraiński: (1.1) ткацтво n
• wilamowski: (1.1) waweraei ż, vāverȧj ż, waweraj ż
• włoski: (1.1) tessitura ż

źródła: