wykończenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ozdobnie wykonany brzeg rzeczy

(1.2) doprowadzenie do końca robienia czegoś

(1.3) nadanie ostatecznego kształtu

(1.4) zużycie do końca

(1.5) wywołanie skrajnego pogorszenia zdrowia lub czyjejś śmierci

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.5) być na wykończeniu

synonimy:

(1.5) wycieńczenie, wyczerpanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wykańczać ndk., wykończać ndk., wykończyć dk.

przym. wykończony

rzecz. wykończeniówka ż, wykończeniowiec mos, końcówka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) edging, trim, trimming; (1.2) finish; (1.3) finish, finishing touch; (1.4) finish; (1.5) goneness

źródła: